ओंकारा हा चित्रपट विल्यम शेक्सपियरच्या ‘ऑथेलो’ या कथेवर आधारित होता. अर्थात या कथानकाला उत्तर प्रदेशातील हिंसाचार, राजकारण आणि बाहुबली अशा
मुकेश यांच्या गाण्यावर सैगल यांची छाप होती. त्यांच्या ‘पहिली नजर’ या चित्रपटातील ‘दिल जलता है तो जलने दे’ हे गाणं
‘मन उधाण वाऱ्याचे’ ही मालिका स्टारचेच बंगाली चॅनेल स्टार जलशावरील ‘बौ कोठा काओ’ या बंगाली मालिकेचा रिमेक होती. यानंतर या
काही मराठी चित्रपटांनी उत्तम विषय तर हाताळलाच शिवाय स्त्रीप्रधान चित्रपटांची एक वेगळी बाजूही मांडली. असाच एक चित्रपट म्हणजे ‘नॉट ओन्ली
तेजाब हा तसं म्हटलं तर मसालापट होता. प्रेम, विरह, हाणामारी या साऱ्या गोष्टी यामध्ये होत्या. महेश देशमुख उर्फ मुन्ना आणि
अग्निहोत्र ही मालिका इतर मालिकांपेक्षा वेगळी होती. त्यावेळच्या स्त्रीप्रधान कौटुंबिक मालिकांच्या मांदियाळीत काहीसं गूढ, वेगळ्या धाटणीचं कथानक प्रेक्षकांसमोर आलं आणि
हेमांगी सोशल मीडियावर खूप सक्रिय असते. तिचं लेखन अनेकांना आवडतं. ट्रोलर्सकडे ती विशेष लक्ष देत नाही. उलट लिखाणामुळे कित्येक चांगल्या
ही कहाणी आहे जय आणि अदितीची. यामध्ये प्रेम, कॉलेजची मैत्री, ग्रुपची धमाल, मजा मस्ती, सारं काही आहे. जय आणि अदिती
वारी! वारी म्हणजे तमाम महाराष्ट्रातील विठ्ठलभक्तांचं श्रद्धास्थान. वारी एक परंपरा आहे, संस्कृती आहे. दरवर्षी पंढरीची वारी करून वारकरी आषाढी आणि
उत्तम कथानक, कलाकारांचा दमदार अभिनय, तितक्याच ताकदीची सिनेमॅटोग्राफी आणि संगीताची जोड या सर्व गोष्टी चित्रपटामध्ये आहेत. शेवटची रहस्याची उकल तर