तेजाब हा तसं म्हटलं तर मसालापट होता. प्रेम, विरह, हाणामारी या साऱ्या गोष्टी यामध्ये होत्या. महेश देशमुख उर्फ मुन्ना आणि
ही कहाणी आहे जय आणि अदितीची. यामध्ये प्रेम, कॉलेजची मैत्री, ग्रुपची धमाल, मजा मस्ती, सारं काही आहे. जय आणि अदिती
राजकारण आणि मीडिया हे असे विषय आहेत ज्याबद्दल सर्वसामान्यांना नेहमीच आकर्षण वाटतं आणि त्यावर नेहमीच उलटसुलट चर्चा होत असते. या
तीन तास डोक्याला कोणताही ‘शॉट’ न देता मस्त करमणूक करणाऱ्या आणि पोटभरून हसायला लावणाऱ्या या चित्रपटात शैक्षणिक पद्धतीवर टीकाही करण्यात
दिव्या भारतीने १९९१ साली ‘विश्वात्मा’ या चित्रपटामधून बॉलिवूडमध्ये पदार्पण केलं. पण तिला खरी ओळख मिळाली ती १९९२ सालच्या ‘दिवाना’ या
लगानबद्दल जेवढं बोलावं तेवढं कमी आहे. तसंच लगान बद्दल माहिती नाही, असं म्हणणारंही क्वचितच कोणी असेल. त्यामुळे आता जे फारसं
राजकारण तर राजकारण्यांचं असतं, पण यात भरडला जातो तो सामान्य नागरिक. पण इथे तर एक साधी, सरळ, अनाथ मुलगी मोहरा
बॉलिवूडच्या टिपिकल मसालापट चित्रपटांपैकी एक असूनही खलनायक वेगळा ठरला तो सुभाष घई यांच्या दिग्दर्शनामुळे. चित्रपटातील विवादित “चोली के पीछे क्या
‘बाजीगर’मध्ये रोमान्स, सस्पेन्स, ड्रामा, मिस्ट्री सारं काही होतं आणि सोबतीला सुमधुर गाणी. म्हणूनच नायकाची नकारात्मक भूमिका असूनही या चित्रपटाला प्रेक्षकांनी
पुष्पा चित्रपटाची कहाणी आणि प्रदर्शनानंतरचे किस्से, तर रंजक आहेतच. पण या चित्रपटाच्या शूटिंग दरम्याचे किस्सेही तितकेच धमाल आहेत. त्याबद्दलच थोडंसं