दिग्दर्शक के. आसिफ यांनी तब्बल दहा वर्ष मेहनत करून मागच्या शतकातील एका महान कलाकृतीला पडल्यावर आणले. चित्रपट होता ‘मुगल ए
आपल्या धस मुसळ्या आणि रांगड्या प्रेमाच्या अंदाजाने साठचे दशक गाजवणाऱ्या शम्मी कपूर (Shammi Kapoor) यांचे चित्रपट सत्तरच्या दशकाच्या प्रारंभी मात्र फ्लॉप
महानायक अमिताभ बच्चन यांचा सुपरस्टार पदाचा कालखंड जेव्हा अगदी उंचीवर पोहोचला होता त्या सत्तरच्या दशकाच्या उत्तरार्धात एक चित्रपट प्रदर्शित झाला
अभिनय, पार्श्वगायन, संगीतकार, गीतकार, निर्माता, दिग्दर्शक असे अष्टपैलू व्यक्तिमत्व असलेला हरफन मौला कलाकार म्हणजे किशोर कुमार(Kishore Kumar)! त्याने रुपेरी पडद्यावर
भारतीय सिनेमाच्या गोल्डन इरा मधील त्या काळातील काही किस्से, काही वाद, काही भांडणे वाचून आज आपली करमणूक होते पण त्या काळात
हिंदी सिनेमाच्या इतिहासात फार गमतीशीर योगायोग घडतात. कधी कधी कुणाच्या आयुष्यात आलेली संधी गमावल्यामुळे करिअर बरबाद होते तर कधीकधी ती संधी
अभिनेता जितेंद्र खऱ्या अर्थाने सुपरस्टार झाला तो ऐंशीच्या दशकामध्ये. श्रीदेवी आणि जयाप्रदा यांच्यासोबत त्यांनी तब्बल २५ हून अधिक सिनेमे या
साठ आणि सत्तरच्या हिंदी चित्रपट संगीताचा चाहता जसा एक रसिक वर्ग आहे तसाच एक नव्वदच्या संगीताचा देखील आहे. नव्वदच्या दशकातील
ऋषी कपूर यांच्या ‘खुल्लम खुल्ला’ या आत्मचरित्रामध्ये काही इंटरेस्टिंग घटना सांगितल्या आहेत. एक प्रसंग यश चोप्रा यांच्या ‘कभी कभी’(Kabhi Kabhie)
३१ जुलै १९८० या दिवशी भारतीय चित्रपट संगीतातील बेताज बादशाह मोहम्मद रफी यांचे निधन झाले. रफीचे जाणे सर्वांसाठी इतके अनपेक्षित