बी आर चोप्रा यांच्या नया दौर या चित्रपटातील मधुबालाच्या एक्झिटवर मी आधीच एक लेख लिहिला आहे. मधुबालाने बी आर चोप्रा सोबत
काही सिनेमाच्या मेकींगच्या कथा फार मनोरंजक असतात. एखादा कलाकार काही कारणाने एखादी भूमिका नाकारतो. ती भूमिका ज्याच्याकडे जाते तो कलावंत
पौराणिक चित्रपटांचा एकेकाळी भारतीय सिनेमांमध्ये फार मोठा वाटा होता. या चित्रपटांनी संपूर्ण देशात प्रचंड यश मिळवले होते. भारतीयांना आपल्या संस्कृती,
मला कधी कधी ही भूमिका केल्याचा पश्चाताप होतो असे देखील तो म्हणाला होता. ‘सरफरोश’ या चित्रपटानंतर मात्र मुकेश ऋषी (Mukesh
बॉलीवूड मधील सिनेमाच्या मेकिंगच्या स्टोरी खूप भन्नाट असतात ; पण दुर्दैवाने आपल्याकडे तसा त्या पद्धतीने कोणी इतिहास लिहून ठेवला नसल्यामुळे
पूर्वीच्या काळात नीतीमत्ता होती, एकमेकांविषयी आदर होता, शब्दाला खूप किंमत असायची. दिलेला शब्द म्हणजे एक प्रकारचे वचनच असायचे आणि त्या
‘अतिथी देवो भव:’ अशी आपल्या कडील पद्धत आहे. आपल्या संस्कृतीमध्ये अतिथीला देवासारखी ट्रीटमेंट दिली जाते. यातून बऱ्याचदा गमतीदार प्रसंग घडतात.
(मुकेश,तलत, शैलेंद्र सिंग) सिनेमातील हा प्रवास मोठा भुलभुलय्याचा आहे. कधी कुणाला कुठली भूमिका करायला लागेल काही सांगता येत नाही. हिंदी
हिंदी सिनेमातील गाण्यांच्या जन्म कथा खूप मनोरंजक असतात. ही गाणी बनताना त्यावेळी खूप नाट्य घडलेली असतात पण जेव्हा ही गाणी
