आजही मला वांद्र्यातील ऐन दिवाळीतील मेहबूब स्टुडिओतील सुभाष घई निर्मित व दिग्दर्शित मुक्ता आर्ट्सच्या "कर्मा" (१९८६)चा भव्य दिमाखदार मुहूर्त आठवतोय.
सध्या मोठ्या पडद्यावर अनेक वेगवेगळ्या विषयांवरील प्रयोग होत आहेत. त्यात मुलं, प्रेग्नंसी यांसारखे नाजुक विषय योग्य पद्धतीने मांडणं हे तसं
आजही त्या रंगवून खुलवून सांगितल्या जातात.) मी अगदी शालेय/महाविद्यालयीन वयापासून ते अगदी मिडियात येऊन हाताने खिळे लावण्याच्या पध्दतीपासून (पूर्वी वृत्तपत्र,
बरोब्बर बारा वर्षांपूर्वी म्हणजे २००२ सालच्या एका दिवाळी अंकात संजय लीला भन्साली दिग्दर्शित "देवदास" ( मुंबईत रिलीज १२ जुलै २००२)
जुन्या चित्रपटांवर बेहद्द प्रेम करणाऱ्या अनेक चित्रपट रसिकांची एक अनेक वर्षांची तीव्र इच्छा पूर्ण होतेय, दिलीप कुमार दिग्दर्शित "कलिंगा" (kalinga)
"पिक्चरमध्ये एकही युवा अभिनेत्री नाही, सगळ्याच पस्तीशी चाळीशी पार केलेल्या आहेत, कोण पिक्चर पाह्यला येईल?" अशी "बाईपण भारी देवा"च्या (Baipan
२ जून १९९० या शुक्रवारी एकाच वेळेस प्रदर्शित झालेले धर्मेंद्र निर्मित व राजकुमार संतोषी लिखित व दिग्दर्शित "घायल" आणि इन्द्रकुमार
राज कपूरचे तुमचे सर्वात आवडते रुप कोणते असे कोणी विचारता क्षणीच मी उत्तर देतो, दिग्दर्शक राज कपूर! समोरच्याच्या चेहर्‍यावरचा आश्चर्याचा
पती व पत्नी यांच्या नातेसंबंधांवर लेख, कथा, कादंबरी, नाटक, चित्रपट, मालिका, वेबसिरिज अशा सगळ्याच माध्यमातून अनेक वर्ष सतत पाहिले जातेय.
कलात्मक व प्रेक्षकांच्या दृष्टिकोनातून पाहिलं तर हा सिनेमा म्हणजे भरभरून मसाले व अन्य गोष्टी टाकूनही बेचव आणि निरर्थक बनलेल्या भेळेसारखा