१९५५ साली गुरुदत्तचे साउथ इंडियातील एका डिस्ट्रीब्यूटरने गुरुदत्तला हैदराबादला बोलवले. त्यांचे म्हणणे असे होते की,”सध्या हैदराबाद
भारतीय सिनेमाच्या इतिहासात जे काही माइल स्टोन सिनेमे आहेत त्यामध्ये १९६९ साली प्रदर्शित झालेल्या
बॉलीवूड मधील कलावंतांच्या स्ट्रगलच्या काळातील गोष्टी खूप इन्स्पायरिंग असतात. इन्स्पायरिंग शब्द याकरिता की, नंतर त्या
चित्रपटाच्या चित्रीकरणाला येताना अमजद खान यांचा फार मोठा एक्सीडेंट झाला होता आणि त्यामुळे हा
माणुसकी, आत्मियता, प्रेम, आपुलकी आणि दुसऱ्याविषयी वाटणारा सन्मान हे मोहम्मद रफी यांच्या व्यक्तिमत्त्वाचे पैलू होते.
नाना भाई भट हे महेश भट यांचे वडील पण दोघांमध्ये कधीच सौहार्दाचे संबंध नव्हते याचे
भारतीय सिनेमाचे ऑस्कर म्हणजे फिल्मफेअर पुरस्कार! आजही या पुरस्काराचा दर्जा व रसिकांवरील प्रभाव अबाधित
सिनेमाच्या मुख्य प्रवाहापासून काहीसे अंतर राखून वास्तववादी चित्रपट देण्याचा प्रयत्न सुरुवातीपासूनच इथे होत होता.
तुम्हाला माहिती आहे कां ? बिग बी अमिताभ बच्चन यांचा एक चित्रपट तब्बल ३७
हिंदी सिनेमाच्या रसिकांना ‘अनारकली’ म्हटलं की, ताबडतोब डोळ्यापुढे येते ‘मुगल-ए-आजम’ ची अनारकली ‘मधुबाला’. पण