हिंदी चित्रपटातील प्रेम ही कधीच न आटणारी/ ओहोटी नसलेली हवीहवीशी वाटणारी बहुरंगी गोष्ट. हिंदी चित्रपट निर्मितीत प्रेमपटांची संख्या जास्त भरेल.कित्ती
कधी कधी कन्फ्युजनमधून चांगल्या गोष्टी घडून जातात. एकदा एका संगीतकाराने दोन गीतकारांना अनावधानाने एकच ट्यून देऊन गाणे लिहायला सांगितले.
राजकुमार संतोषी दिग्दर्शित "घायल" (१९९०) आणि "दामिनी" (१९९३) च्या खणखणीत यशाने सनी देओल म्हणजे रुपेरी पडद्यावर जोरदार शोरदार आव्हानात्मक डायलॉगबाजी
आपल्या वैशिष्ट्यपूर्ण दिग्दर्शन शैलीमुळे रसिकांच्या मनात घर केलेले ऋषिकेश मुखर्जी (Hrishikesh Mukherjee) यांचं हिंदी सिनेमासाठीचे योगदान फार मोलाचं आहे.
आनंद रिलीज झाला. लोकांनी त्याला भरभरून प्रेम दिलं. राजेश खन्ना सुपरस्टार होतेच पण त्यांच्यासोबत नवख्या अमिताभ बच्चनचं देखील भरभरून कौतुक