एखादा शॉट जर रस्त्यावरच घ्यायचा असेल आणि लोकांना फक्त त्या गर्दीचा एक भाग व्हायचा असेल तर काय करायचे? उगाच पैसे
एखाद्या गाण्यांमध्ये कम्प्लीट परफेक्शन यावं यासाठी पूर्वी संगीतकार, गायक/गायिका, गीतकार पुरेपूर प्रयत्न करत असायचे. गाण्यात परफेक्शन येईपर्यंत ते अजिबात थकत
सत्तर आणि ऐंशीच्या दशकातील हिंदी सिनेमातील गाजलेला कॉमेडियन जगदीप (Jagdeep) यांनी हिंदी सिनेमामध्ये बालकलाकार म्हणून प्रवेश केला होता. १९५१ साली
सत्तरच्या दशकामध्ये आर के फिल्म्सचा एक चित्रपट आला होता ‘सत्यम शिवम सुंदरम’. या चित्रपटाने बॉलीवूडचे अंग प्रदर्शनाचे गणित बदलवून टाकले.
सत्तरच्या दशकातील सुपरस्टार राजेश खन्ना आणि पन्नासच्या दशकातील गाजलेली नायिका गीता बाली (Geeta Bali) यांचा तसा अर्थाअर्थी काहीही संबंध नाही
हिंदी सिनेमाच्या दुनियेत ज्याचा उल्लेख हा कायम ‘आधुनिक ययाती’ म्हणून केला जातो; त्या देव आनंद (Dev Anand)चे आत्मचरित्र ‘रोमांसिंग विथ
संगीतकार सचिन देव बर्मन (S. D. Burman) हे भारतीय चित्रपट संगीतातील सुवर्णकाळातील एक महत्त्वाचे संगीतकार होते. त्यांनी अभिजात भारतीय संगीतासोबतच
अभिनेता दिलीप कुमार (Dilip Kumar) आणि राजकपूर यांची मैत्री खूप जुनी होती. ते दोघे पाकिस्तानमध्ये एकाच कॉलेजमध्ये शिकत होते. (त्यावेळी
अभिनेता प्राण (Pran) यांनी हिंदी सिनेमातील सर्वात लोकप्रिय खलनायक अशी कीर्ती प्राप्त केली होती. १९४० पासून ते फिल्म इंडस्ट्री मध्ये होते.
अदाकार शर्मिला टागोर (sharmila tagore)चा पहिला हिंदी सिनेमा होता शक्ती सामंत यांचा १९६४ साली आलेला ‘कश्मीर की कली’.