एक होता १९४५ साली आलेला ‘प्रतिमा’. या चित्रपटाचे दिग्दर्शन पी. जयराज यांनी केले होते.
"अरविंद देसाई की अजब दास्तान"कडे (१९७८) रसिकांनी फर्स्ट शोपासूनच पाठ फिरवल्याने अवघ्या तीनच दिवसात
हा किस्सा १९७४ सालातला आहे. साल मुद्दाम सांगतो आहे कारण त्या काळातील भारतातील परिस्थिती
एकाच कलाकाराने एकाच चित्रपटात नऊ वेगवेगळ्या भूमिका करणे हे प्रेक्षकांसाठी मोठी गोष्ट होती. या
1963 साली आलेला ‘रुस्तुम सोहराब’ हा तिचा शेवटचा चित्रपट ठरला. त्यानंतर पुढची चाळीस वर्षे
असाच एक फॅन अभिनेत्री पूजा भट्ट हिचा होता. पूजा भट्ट नव्वदच्या दशकात अनेक चित्रपटातून
आशा पारेख यांच्या सांगण्यावरून जर ते गाणे चित्रपटातून काढून टाकले असते तर एका चांगल्या
आयुष्यात आलेला प्रत्येक प्रसंग कळत नकळतपणे काहीतरी शिकवून जात असतो. प्रसंगाप्रमाणे आयुष्यात आलेली प्रत्येक
बुद्धिजीवी वर्ग भले दादांच्या सिनेमाला नाक मुरडत जरी असला तरी इथल्या आम जनतेने दादांच्या
लग्नानंतर मात्र नर्गिस सुनील दत्त यांच्या पाठीशी भक्कमपणे उभी राहिली. त्याच्या करिअरला साथ देण्यासाठी