ऐंशीच्या दशकामध्ये रुपेरी पडद्यावर आलेला अभिनेता गोविंदा नंतर प्रचंड लोकप्रिय झाला परंतु सुरुवातीला त्याला फार मोठा स्ट्रगल करावा लागला होता.
गंमत म्हणजे पुरस्कार देण्यासाठी किशोर कुमारला रंगमंचावर बोलवण्यात आले आणि त्याच्या हस्ते अमित कुमारला हा पुरस्कार देण्यात आला. त्यावेळी स्टेजवर
कधी कधी गमतीने केलेली एखादी गोष्ट (आजच्या तरुणाईच्या भाषेत Prank) ‘बूमरॅंग’ होऊन प्रत्यक्षात स्वतःवरच उलटू शकते, याचा अनुभव अभिनेत्री वहिदा
वैजयंतीमाला ज्या वेळी फक्त सहा वर्षाची होती त्यावेळी तिने चक्क व्हॅटिकन सिटी मधील पोप समोर नृत्य करून शाबासकी मिळवली होती.
हजरजवाबीपणाचे, विक्षिप्तपणाचे आणि चांगुलपणाचे देखील अनेक किस्से हिंदी सिनेमांमध्ये मशहूर आहेत. त्यातील हा एक किस्सा खूप मजेशीर आहे. त्याने जी.पी. सिप्पी
या घटना कधी कधी आयुष्याला चांगले वळण लावतात. शर्मिलाच्या आयुष्याला एक चांगली स्वयंशिस्त या घटनेमुळे लागून गेली. एक ‘डिसिप्लिन मॅच्युअर्ड’
फार कमी लोकांकडे अशी कृतज्ञता असते.जनरली लोक अशा आठवणी मुद्दाम लपविण्याचा प्रयत्न करतात.पण दिलीपकुमार ग्रेट ह्युमन बिइंग आहेत!” बी सी
त्याच काळात त्याला अचानकपणे एक तेलगू चित्रपट ऑफर झाला. हा चित्रपट बापू यांनी दिग्दर्शित केला होता. ‘वंश वृक्षम’ या चित्रपटात
पहिलाच चित्रपट त्यात एंट्री देखील इंटरवलच्या नंतर. भूमिका देखील सेकंड लिडची. पण या सर्व इतरांना नकारात्मक वाटणाऱ्या बाजू या अभिनेत्याने
ऋषी कपूर यांनी हा किस्सा एकदा एका आकाशवाणीच्या मुलाखतीमध्ये सांगितला होता. हा किस्सा आहे राज कपूर यांच्या ‘मेरा नाम जोकर’