एकेकाळी सात-आठ गाड्या आणि दोन दोन स्टुडीओज मालक असलेले भगवान दादा नंतर मात्र ‘डेली पेड आर्टिस्ट’ म्हणून काम करू लागले.
‘शिनशिना की बबला बू’ या विचित्र नावाचा हा चित्रपट १९५२ साली प्रदर्शित झाला होता. या सिनेमाचे दिग्दर्शन आणि गीतलेखन पी
मोजकीच गाणी लिहून मराठी भावसंगीतात आपले नाव अजरामर करणारे गीतकार म्हणजे गंगाधर महांबरे. आजच्या पिढीला कदाचित हे नाव परिचयाचे नसेल,
कर्ज’ च्या वेळी ‘ओम शांती ओम’ हे गाणे खरं तर किशोर कुमार साठीच बनवले गेले होते. पण त्यावेळी अचानक त्याला
२४ जानेवारी भारतरत्न पं. भीमसेन जोशी यांचा स्मृती दिन! त्या निमित्ताने त्यांच्या एका गाजलेल्या अभंगाच्या मेकिंगचा हा भन्नाट किस्सा. काही
गोल्डीच्या प्रत्येक गाण्यातील सौंदर्य स्थळ शोधून काढायची तर मोठा ग्रंथ होईल. त्याच्याकडे कल्पकता अफाट होती. गोल्डीच्या चित्रित गाण्यांवर त्याचा स्वत:चा
१९६७ साली ‘संत गोरा कुंभार’ हा चित्रपट आला होता. या चित्रपटाच्या निर्मात्याला (विनायकराव सरस्वते) गदिमांची गाणी हवी होती आणि संगीत सुधीर फडके
उभ्या आयुष्यात लता मंगेशकर यांचा स्वर न वापरता तब्बल २० वर्षे संगीताच्या दुनियेत ताठ मानेने जगलेल्या ओ पी नय्यर यांची
कलाकारांची प्रतिभा ऐन मोक्याच्या वेळेला धोका देते. कित्येक वेळा हे कलाकार अगदी ब्लॅन्क होऊन जातात. यातून अनेक गमतीजमती देखील घडतात.
हा किस्सा आहे सत्तरच्या दशकाच्या अखेरचा. दिग्दर्शक चेतन आनंद त्यावेळी ‘कुदरत’ हा चित्रपट बनवत होते.