मराठी चित्रपटसृष्टीतील पावरफुल कपल म्हणजे उमेश कामत आणि प्रिया बापट…२०१३ मध्ये ‘टाईम प्लीज’ (Time Please) या चित्रपटानंतर दोघांनी एकत्र चित्रपटात
प्रेक्षकांच्या मनोरंजनासाठी तसं पाहायला गेलं तर माध्यमांची कमतरता नाही आहे. मात्र, चित्रपट, ओटीटीच्या जगात आजही प्रेक्षकांना मराठी नाटक आपुलकीचं वाटतं.
भारतीय नाट्य आणि चित्रपटसृष्टी तसं पाहायला गेलं तर एकमेकांशी संलग्न आहे. प्रत्येक भाषेतील कलाकृती ही प्रेक्षकांचं निखळ मनोरंजन तर करतेच
‘बेबीराजे’ ही व्यक्तिरेखा तिच्या अंतर्मनाच्या अगदी जवळची आहे. ही व्यक्तिरेखा थोडीशी बंडखोर, मतस्वातंत्र्य असलेली, आणि आत्मभान जपणारी आहे
लठ्ठ असणं कुणालाच फारसं प्रिय नसतं. आपल्या लठ्ठपणाचा कॉम्प्लेक्स अनेकांना येत असतो. बारीक होण्याची धडपड. त्यासाठी चालणं, सायकलिंग, डाएटचे वेगवेगळे
वेगवेगळ्या माध्यमांमध्ये सक्रिय असूनही अनेक तरुण कलावंतांनी वाट धरली आहे ती रंगभूमीची. प्रयोगशीलतेबरोबरच काळ अवकाशाच्या अनेक शक्यता आपल्या नाट्यकृतीतून आजमावू
मराठी रंगभूमीवरील एक आगळावेगळा आणि मनाला भिडणारा प्रयोग, ‘पत्रापत्री’, आपला सुवर्ण सोहळा साजरा करत आहे! ‘पत्रापत्री’ नाटकाचा पहिला प्रयोग १७
‘जुने ते सोने’ या उक्तीचा प्रत्यय सध्या मराठी रंगभूमीवर येत आहे. काही नाट्यकलाकृती कितीही जुन्या झाल्या तरी पुनःपुन्हा बघाव्याशा वाटतात.
नाटकाचे आणखी एक वैशिष्ट्य म्हणजे प्रत्येक प्रयोगात केवळ पाच पत्रे सादर केली जातात आणि ती दरवेळी बदलत राहतात.
“मी आलो.. मी पाहिलं… मी जिंकून घेतलं सारं…” हे गाणं एकाच कलाकारासाठी आहे आणि ते म्हणजे विनोदाचे बादशाह लक्ष्मीकांत बेर्डे