झेप अभी बाकी है मेरे दोस्त!
या वर्षावर नजर टाकली तर काही सिनेमांची दखल प्रेक्षकांनी घेतलीच. यात आवर्जून उल्लेख करायला
विक्रम गोखले यांच्या मृत्यूची अफवा, निखिल वागळे
विक्रमजींच जाणं.. त्यात रुग्णालयाच्या काही गोष्टी, कुटुंबियांची मानसिकता या गोखले कुटुंबियांची अत्यंत व्यक्तिगत बाब
महाराज, चित्रपट आणि आपण!
शिवाजी महाराज हे प्रत्येकाचं दैवत आहेत. अगदी मग तो राजकीय नेता असो किवा सामान्य
प्रेक्षकांना नेमकं काय हवं आहे?
बॉयकॉटचा प्रकार बळावत असतानाच प्रेक्षकांनी इतर चित्रपटांकडेही पाठ फिरवली आहे. प्रेक्षकांच्या या औदासिन्याचा फटका
बॉयकॉट इज नॉट गुड फॉर अवर हेल्थ
बॉयकॉट कशासाठी? आमीरसाठी? म्हणजे ज्या आमीरने जो जिता.. कयामत से कयामत तक, सरफरोश, लगान,
प्रेक्षकांची नस ओळखणारा अवलिया – दादा
एकदा ‘बोट लावीन तिथे गुदगुल्या’ या सिनेमाचा सेन्सॉर चालू होता. त्या सेन्सॉरच्या समितीमध्ये कवियित्री
दिलीप प्रभावळकर – कमालीचा ‘सेन्स ऑफ ह्युमर’
‘लगे रहो मुन्नाभाई’ या सिनेमात गांधीजींच्या भूमिकेत नेमकं कोण आहे ते संजूबाबाला कधीच कळलं
पत्रकारांसाठी खास शो आता नको.. असं का
नुकताच टाईमपास ३ हा चित्रपट प्रदर्शित झाला. या सिनेमाचा प्रेस शो निर्मात्यांनी आयोजित केला
रणवीर ‘दाखवतोय’ ना दाखवू दे की… बघायचं
गेल्या काही वर्षांपासून कोणत्याही कारणाने आपल्या भावना दुखावू लागल्या आहेत. त्यात आता फोटोंचीही भर
थिएटर्सही मिळतील, फक्त मकरंद अनासपुरे यांनी सुचवलेल्या
मराठी सिनेमा आणि ‘प्राईम टाईम’ हा तसा वाद जुना आहे. यावर तोडगा काढायचा कसा