आपल्या गझल गायकीने रसिकांचे लक्ष वेधून घेणाऱ्या हरिहरन (Hariharan) या पार्श्वगायकाला तब्बल 15 वर्ष प्लेबॅक सिंगिंग करता संघर्ष करावा लागला.
हिंदी सिनेमा प्लेबॅक सिंगिंगची प्रथा तीसच्या दशकात सुरू झाली. १९३५ सालच्या ‘धूप छाव’ या सिनेमासाठी पहिल्यांदा हा प्रयोग केला गेला. संगीतकार
हिंदी सिनेमाच्या दुनियेत कधी कधी हाती आलेली संधी अगदी अनपेक्षितपणे जात असते. पाहता पाहता त्या भूमिकेत दुसराच कुणी तरी साईन
कलाकारांच्या प्रतिभेला कधी कधी अचानकपणे काही काळासाठी ग्रहण लागतं आणि काही केल्या काहीच सुचत नाही. प्रतिभा जणू कुंठीत झाल्यासारखी होते.
सुपरस्टार राजेश खन्ना यांच्यावर गौतम चिंतामणी यांनी लिहिलेल्या ‘DARK STAR :THE LONELINESS OF BEING RAJESH KHANNA’ या पुस्तकात अनेक मनोरंजक
ॲक्शन, इमोशन आणि कॉमेडी या तिन्ही प्रांतात जबरदस्त अभिनय करून रसिकांच्या दिलात राज करणारा कलाकार लंबी रेस का खिलाडी म्हणजे अक्षय
ख्यातनाम दिग्दर्शक गीतकार गुलजार (Gulzar) यांना सुरुवातीच्या काळात खूप स्ट्रगल करावे लागले होते. लहानपणापासूनच त्यांना साहित्याची काव्याची आवड खूप होती.
गोल्डन इरामधील गाण्यांचे जसे चाहते आहेत तसाच एक चाहता वर्ग नव्वदच्या दशकातील गाण्यांचा देखील आहे. कारण हे दशक आपल्या देशासाठी
जावेद अख्तर (Javed Akhtar) यांनी गीतकार म्हणून १९८१ सालच्या यश चोप्रा यांच्या ‘सिलसिला‘ या चित्रपटापासून आपली कारकीर्द सुरू केली. खरंतर
“आयुष्य हा एक मोठा रंगमंच असून आपण सर्व त्याच्या कठपुतली असून विधात्याच्या आदेशानुसार आपण त्यावर काम करीत असतो!” असं विल्यम