रोमँटीक सिनेमाचे बादशहा यश चोप्रा यांना साठ आणि सत्तरच्या दशकामध्ये चांगले चित्रपट प्रेक्षकांपुढे आणले. ऐंशीच्या दशकात मात्र त्यांचे चित्रपट चांगले
भारतरत्न पंडित भीमसेन जोशी यांनी आपल्या गायकीने संपूर्ण जगभर आपला स्वतंत्र ठसा उलटवला होता. किराणा घराण्याची ध्वजा त्यांनी फडकवत ठेवली.
आपल्याकडे नायक आणि गायक यांची जोडी जमलेली दिसते. सिनेमाच्या सुवर्णयुगात तर सदाबहार त्रिकुटाने गायक आणि संगीतकार देखील वाटून घेतले होते. राज
पूर्वी सर्कस आणि चित्रपटातून प्राण्यांकडून काम करून घेतले जायचे आणि त्यांना अतिशय वाईट पद्धतीने वागवले जायचे. परंतु अलीकडच्या काळात शासनानेच
कलाकारांच्या आयुष्यात कधी कधी संकटांची मालिका सुरु असते. त्या काळात अनेक अडचणी समोर येत असतात. पण याच काळात अशी एखादी
‘प्यासा’ या चित्रपटाच्या सोबतच गुरुदत्त आणखी एका सिनेमावर काम करत होते, हा चित्रपट त्यांच्यासाठी खूप महत्त्वाचा होता कारण एकोणिसाव्या शतकातील
ही, मायानगरी मोठी अजब आहे. फूटपाथवरच्या पोराला स्टार बनवते तर तोंडात चांदीचा चमचा घेऊन जन्माला आलेल्या ’स्टारसन’ ला यशापासून कस
राजेश खन्नाचा ‘रो मत पुष्पा आय हेट टीअर्स’ किंवा अमिताभ बच्चनचा ‘पीटर, तुम मुझे बाहर ढूंढ रा हो और मै
सत्तरच्या दशकात अशोककुमार आणि प्राण या जोडीने अनपेक्षितपणे एकत्र येऊन लोकप्रियतेचा नवा उच्चांक गाठला. १९७३ साली दिग्दर्शक ब्रिज सदाना यांनी
ऋषी कपूरने रुपेरी पडद्यावर साकारलेल्या ‘मेरा नाम जोकर‘ (१९७०) मधील भूमिकेसाठी त्याला अभिनयाचा राष्ट्रीय पुरस्कार मिळाला. हा पुरस्कार बालकलाकार म्हणून होता.