एकाच कलाकाराने एकाच चित्रपटात नऊ वेगवेगळ्या भूमिका करणे हे प्रेक्षकांसाठी मोठी गोष्ट होती. या दोन्ही दक्षिणात्य चित्रपटांना मिळालेल्या यशानंतर दिग्दर्शक
1963 साली आलेला ‘रुस्तुम सोहराब’ हा तिचा शेवटचा चित्रपट ठरला. त्यानंतर पुढची चाळीस वर्षे सुरैया मरीन ड्राईव्ह च्या आपल्या घरामध्ये
असाच एक फॅन अभिनेत्री पूजा भट्ट हिचा होता. पूजा भट्ट नव्वदच्या दशकात अनेक चित्रपटातून रसिकांच्या समोर आली होती. तिच्या मादक
आशा पारेख यांच्या सांगण्यावरून जर ते गाणे चित्रपटातून काढून टाकले असते तर एका चांगल्या गाण्याला प्रेक्षक मुकले असते. कधी कधी
आयुष्यात आलेला प्रत्येक प्रसंग कळत नकळतपणे काहीतरी शिकवून जात असतो. प्रसंगाप्रमाणे आयुष्यात आलेली प्रत्येक व्यक्ती देखील तुम्हाला शिकवून जात असते.
बुद्धिजीवी वर्ग भले दादांच्या सिनेमाला नाक मुरडत जरी असला तरी इथल्या आम जनतेने दादांच्या चित्रपटाला उदंड प्रतिसाद दिला. दादांचा सिनेमा
लग्नानंतर मात्र नर्गिस सुनील दत्त यांच्या पाठीशी भक्कमपणे उभी राहिली. त्याच्या करिअरला साथ देण्यासाठी ती त्याला सर्वतोपरी सहाय्य करून लागली.
सिनेमातील एका लोकप्रिय गाण्याचा किस्सा खूप मजेदार आहे. या चित्रपटातील गाणी आनंद बक्षी यांनी लिहिली होती तर संगीत कल्याणजी आनंदजी
या थिएटरला तब्बल २१ आठवडे ‘दूर गगन की छाव मे’ या चित्रपटाचा मुक्काम होता. जो सिनेमा एक आठवडा देखील चालणार
हिंदी सिनेमाच्या इतिहासात बऱ्याचदा असे होते की, मोठ्या उत्साहाने आणि मोठ्या अपेक्षेने एखाद्या मोठ्या बिग बजेट सिनेमाची निर्मिती होते आणि