उत्कृष्ट साहित्यकृतीवर चित्रपट निर्माण करणे आपल्याकडे नवीन नाही. अनेक उत्तमोत्तम अशा देशातील , परदेशातील तसेच प्रादेशिक भाषेतील साहित्य कलाकृतीवरून सिनेमा
कलावंताची आपल्या कलेच्या प्रती प्रचंड आस्था असते. अभिनेत्री मधुबालाने एकदा मुंबईत भर पावसात, रस्त्यांवर पाणी साचलेले असताना तब्बल चार किलोमीटरची
आपल्या देशातील पहिली पॉप सिंगर जिने वेस्टनाईन म्युझिक आणि डिस्को म्युझिक ला खऱ्या अर्थाने देशात रूजवलं जिला क्विन ऑफ पॉप
स्वर सम्राज्ञी लता मंगेशकर यांनी संगीतकार राजेश रोशन यांना त्यांच्या एका गाण्याबद्दल तब्बल चाळीस वर्षानंतर थँक्यू म्हटले होते. कोणता होता
अभिजात शास्त्रीय संगीत गाणारे गायक सहसा चित्रपटातील गाणी गात नाही. काही अपवाद नक्कीच आहेत पण त्याचे प्रमाण खूपच कमी आहे.
कधी कधी आव्हान म्हणून स्विकारलेली गोष्ट त्या व्यक्तीला लढून जिंकण्याचा दुदर्म्य आत्मविश्वास तर देतेच, ती कलाकृती त्या व्यक्तीच्या आयुष्यातील माईलस्टोन
जुन्या गाजलेल्या चित्रपटांचे रिमेक बॉलिवूडमध्ये कायम होत असतात. १९७१ साली प्रदर्शित झालेल्या ऋषिकेश मुखर्जी यांच्या ‘आनंद’ या चित्रपटाने, सिनेमाच्या इतिहासात एक
बलराज सहानी हे अभिनेत्यांचे अभिनेते होते. त्यांच्या अभिनयाचे एक वैशिष्ट्य असं होतं की जी भूमिका ते करत ते त्या भूमिकेत
पूर्वीच्या काळी सिनेमाच्या दुनियेत निरोगी आणि निकोप असं कलेला पोषक असणारं वातावरण होतं. एकमेकांच्या कलेबाबत आदर होता, आस्था होती. दुसऱ्याच्या
सुरुवातीला उत्तम निवेदना सोबतच मिमिक्री करणारा आणि नंतर पार्श्वगायनाच्या क्षेत्रात जबरदस्त यश मिळवणारा कलाकार म्हणजे सुदेश भोसले. ‘मेलडी मेकर्स’ या ऑर्केस्ट्रा