एखाद्या विदेशी चित्रपटावर आधारित एखादा हिंदी चित्रपट येतोय म्हटल्यावर आम्हा त्या काळातील चित्रपट रसिकांची संमिश्र भावना असायची. विदेशातील चित्रपट रसिकांना
अमिताभ बच्चन आणि रेखा यांच्या जोडीचा प्रत्येक चित्रपट हिट ठरलाच. ‘मुक्कदर का सिकंदर’, ‘मिस्टर नटवरलाल’, ‘खुन पसिना’ अशी यादी मोठी
आपण अगदी कोणत्याही कलाकाराची कुंडली मांडली, बदलती नक्षत्रे पाहिली तरी त्यात त्याचे घोषणेवरच बंद पडलेले चित्रपट म्हणा, मुहूर्तावर म्हणा अथवा
“कभी कभी मेरे दिल मैं खयाल आता हैं…”, या ओळी ऐकल्या की डोळ्यांसमोर केवळ अमिताभ बच्चन आणि राखी यांचाच चेहरा
अमिताभ बच्चन जे जे करायचा ते मॅडम रेखाने ही करणे यात आश्चर्य नव्हतेच आणि यशस्वी माणसाला "फाॅलो" करायचे नाही तर
यश चोप्रा यांचा ‘कभी कभी’ (१९७६) हा चित्रपट एक कल्ट क्लासिक रोमँटिक मुव्ही म्हणून आजदेखील लोकप्रिय आहे. अमिताभ बच्चन (Amitabh
अभिनेत्री रेखा (Rekha) हिचं बालपण फारसं सुखकारक नव्हतं. याचे कारण तिचे जन्मदाते वडील तिच्यासोबत राहत नव्हते. भानुरेखा गणेशन हे तिचं
पूर्वी सर्कस आणि चित्रपटातून प्राण्यांकडून काम करून घेतले जायचे आणि त्यांना अतिशय वाईट पद्धतीने वागवले जायचे. परंतु अलीकडच्या काळात शासनानेच
बॉलीवूडसारख्या मायानगरीमध्ये एखादा कलाकार तेव्हाच बराच काळ टिकून राहतो, जेव्हा तो आपल्या कलेसोबत स्वतःला शिस्त लावून आपल्या कामावर एककेंद्रित असतो,
पिला हाऊस अर्थात रेड लाईट एरियातील थिएटरमध्ये दारासिंग, शेख मुख्तार, मा. भगवानदादा यांचे स्टंटपट प्रदर्शित होत आणि ते मसालेदार मनोरंजक