एव्हाना मुंबईतील चित्रपट रसिकांच्या डोळ्यासमोर माटुंगा येथील अतिशय मोक्याच्या ठिकाणची अरोरा थिएटरची इमारत आणि
चित्रपट दृश्य माध्यम असले तरी आपल्या चित्रपट प्रेक्षक संस्कृतीत ते डायलॉगसाठी जास्त लोकप्रिय आहे.
नव्वदच्या दशकात कुलाब्यातील मुकेश मिलमध्ये एकाद्या हिंदी चित्रपटाचे शूटिंग रिपोर्टीग अथवा एकाद्या मुलाखतीसाठी गेल्यावर
नवीन शतकाच्या सुरुवातीस आपल्याकडे मल्टीप्लेक्स युगाची सुरुवात झाली. पूर्वीची हजार, बाराशे, चौदाशेची प्रेक्षकसंख्या आता
लिबर्टीत पूर्वीपासून मॅटीनी शोची प्रथा होती. कधी जुने तर कधी नवीन सिनेमा मॅटीनीला येत.
अलेक्झांड्रा थिएटरची ‘विशेष दखल’ घेण्याची ठळक कारणे म्हणजे, येथे प्रामुख्याने हाॅलिवूडचे बी आणि सी
गोविंदाग्रज या नावाने कविता लेखन, बाळकराम नावाने विनोदी लेखन करणाऱ्या, नाटककार राम गणेश गडकरी
सेन्ट्रलला हिंदी सिनेमाही यश मिळवत. वह कौन थी, प्यार का मौसम, परवरीश, चाचा भतिजा
गिरगावातील म्युनिसीपालटीच्या शाळेत जाताना आणि कुटुंबासोबत बाहेर फिरायला जाताना खोताची वाडी, आंबे वाडी, कुडाळेश्वर
अनेक नाटकं आली आहेत. पण नव्याने सुरू झालेल्या या दुनियेत एक नवीन अडचण नाट्यउद्योगाभवती
