राजेश खन्नाचा ‘रो मत पुष्पा आय हेट टीअर्स’ किंवा अमिताभ बच्चनचा ‘पीटर, तुम मुझे बाहर ढूंढ रा हो और मै
सत्तरच्या दशकात अशोककुमार आणि प्राण या जोडीने अनपेक्षितपणे एकत्र येऊन लोकप्रियतेचा नवा उच्चांक गाठला. १९७३ साली दिग्दर्शक ब्रिज सदाना यांनी
ऋषी कपूरने रुपेरी पडद्यावर साकारलेल्या ‘मेरा नाम जोकर‘ (१९७०) मधील भूमिकेसाठी त्याला अभिनयाचा राष्ट्रीय पुरस्कार मिळाला. हा पुरस्कार बालकलाकार म्हणून होता.
हिंदी सिनेमाच्या दुनियेत ऑनस्क्रीन वरचे किस्से जसे मशहूर असतात तसेच ऑफस्क्रीन वरचे किस्से देखील तितकेच मनोरंजक असतात. हा किस्सा खूप
सत्तर आणि ऐंशीच्या दशकातील सुपरस्टार पार्श्वगायक किशोर कुमार यांना एका मोठ्या संकटाला सामोरे जावे लागले होते. त्यांच्या गाण्यांवर ऑल इंडिया
‘गोल्डन इरा’ मधील कलावंतांची जेव्हा आत्मचरित्र येऊ लागली तेव्हा त्या काळातील अनेक मजेदार आणि गंमतीशीर गोष्टींचा खुलासा होऊ लागला. सत्तरच्या
समाजाचे प्रतिबिंब सिनेमात पडते असे म्हणतात ते खरं देखील आहे; पण कधी कधी सिनेमातील चांगल्या गोष्टी बघून समाजात देखील त्याचे
सुरील्या आनंदाच्या प्रसंगाच्या आठवणीने आपलं मन पुन्हा पुन्हा प्रफुल्लित होत असतं. आयुष्यभर मोरपिसासारखं ती आठवण आपण जपून ठेवत असतो. अशा घटना प्रत्येकाच्या
१९६७ साली सुनील दत्त आणि नूतन यांचा ‘मिलन’ हा चित्रपट प्रदर्शित झाला होता. पुनर्जन्मवर आधारित या चित्रपटातील गाणी अतिशय गोड होते.
इमरान हाश्मी हा ‘किसिंग बॉय’ म्हणून प्रेक्षकांच्या लक्षात राहिला! परंतु हीच ‘उपाधी’ एकेकाळी आमिर खानला देखील मिळाली होती. कारण त्या