पूर्वी सर्कस आणि चित्रपटातून प्राण्यांकडून काम करून घेतले जायचे आणि त्यांना अतिशय वाईट पद्धतीने
उत्तम चित्रपट म्हणजे काय आणि त्याचा पुनःप्रत्ययाचा आनंद म्हणजे काय तर ते हेच असते.
विवेक ओबेरॉय याचा 'कंपनी' हा पहिलाच चित्रपट होता आणि या चित्रपटाने त्याला कमर्शियल सक्सेस
कलाकारांच्या आयुष्यात कधी कधी संकटांची मालिका सुरु असते. त्या काळात अनेक अडचणी समोर येत
एक छोटी भूमिका एखाद्या कलाकाराला ओळख मिळवून देते आणि त्याच्या कारकिर्दीला मार्ग सापडतो. मनमोहन
गाण्याचे शब्द तयार नाहीत, संगीतकाराला गीत कोणतं हे माहित नाही, गाणार कोणं याची काही
‘प्यासा’ या चित्रपटाच्या सोबतच गुरुदत्त आणखी एका सिनेमावर काम करत होते, हा चित्रपट त्यांच्यासाठी
ही, मायानगरी मोठी अजब आहे. फूटपाथवरच्या पोराला स्टार बनवते तर तोंडात चांदीचा चमचा घेऊन
एकाच प्रकारच्या बातम्या अधूनमधून येत राहिल्याने आश्चर्याच्या अथवा कसल्याच धक्काचे काहीच वाटेनासे होते. अशीच
राजेश खन्नाचा ‘रो मत पुष्पा आय हेट टीअर्स’ किंवा अमिताभ बच्चनचा ‘पीटर, तुम मुझे