धाकड सिनेमाची सुरवातच तशी खराबच झाली. हा भव्यदिव्य बिगबजेट सिनेमा २० मे रोजी प्रदर्शित झाला, पण तो बघायला सिनेमागृहात फारसे
१९९३ हे वर्ष भारतासाठी मोठं उलाढालीचे वर्ष होते. मुक्त अर्थव्यवस्था स्वीकारून दोनच वर्ष झाली होती. जग एक मोठी बाजारपेठ बनत
तो काळ होता माधुरी दीक्षित, जुही चावला आणि श्रीदेवीचा. या तिन्ही अभिनेत्री नंबर १ च्या स्पर्धेत होत्या. श्रीदेवी या दोघीना
"रणदिप हु़डा झाला ट्रोल” अशा आशयाच्या बातम्या वाचनात आल्या. या ट्रोलिंगमध्ये “तुला दुसरं काम मिळालं नाही का” अशा आशयाच्या टीका
सुभाष घई हिंदी सिनेमाच्या दुनियेत साठच्या दशकाच्या उत्तरार्धात आले. एफ टी आय पुण्यातून त्यांनी आपला अभ्यासक्रम पूर्ण केला. राजेश खन्नाच्या
सध्याच्या काळात खास करून लॉकडाऊनमुळे मुलांच्या हातात सर्रास स्मार्टफोन आले. ऑनलाईन शाळा/ क्लासेसमुळे मुलांसाठी इंटरनेटचा वापर करणं सोपं झालं आहे.
एफर्टलेस, नैसर्गिक, स्वाभाविक अभिनय वगैरे विशेषणं तिच्या बाबतीत वापरायचा आता फार कंटाळा आलाय. सारखं काय तेच तेच सांगायचं आणि कौतुक
परेश रावल... अभिनेता - नेता - पिता
दिग्पाल लांजेकर... मराठी चित्रपटसृष्टीला लाभलेला ध्येयवादी, गुणी दिग्दर्शक. मराठी चित्रपटसृष्टीला त्यानं जे काही दिलंय, त्याची मोजदाद कशातच शक्य नाही. छत्रपती
थिएटरला गर्दीचा वेढा हा सिनेमा संस्कृतीचा एक महत्त्वाचा फंडा आहे. पण आज तो कालबाह्य झाला आहे. कितीही चकाचक असले तरी