संगीतकार आर ड बर्मन यांच्या अनेक चित्रपट निर्माता आणि दिग्दर्शकांशी अत्यंत जिव्हाळ्याचे संबंध होते. इतके की त्यांच्या चित्रपटांना क्वचितच आर
काही काही कलाकारांची फिल्मी एन्ट्री खूप अनपेक्षित पण इंटरेस्टिंग अशी असते. खरंतर या कलाकाराला चित्रपटात काम करायचं नव्हतं. पण आयुष्यात अशा
जेष्ठ पार्श्वगायक मोहम्मद रफी यांच्या गाण्यांची संख्या तुलनेने सत्तरच्या दशकामध्ये कमी झाली होती. याचे महत्त्वाचे कारण म्हणजे किशोर कुमार त्या
अमिताभ बच्चन आणि राजेश खन्ना या दोघांनी ऋषिकेश मुखर्जी यांच्या ‘आनंद’ आणि ‘नमक हराम’ या दोन चित्रपटात एकत्र काम केले.
मराठी साहित्य दरबारातील एक मानाचं पान होतं व पु काळे. शहरी मध्यमवर्गीयांच्या भाव भावनांचं फार सुरेख चित्रण त्यांच्या कथांमधून असायचं.
१९६५ साली दिग्दर्शक चेतन आनंद एक चित्रपट बनवत होते ‘आखरी खत’. या चित्रपटासाठी त्यांनी नायक म्हणून गायक भूपिंदर यांना ऑफर
काही गाण्याचं भाग्य थोर असतं. थोर शब्द या साठी की अगदी हे गाणं सिनेमातच नकोच म्हणून काढण्यापर्यंत सर्वांच जवळ जवळ
अमिताभ बच्चन यांच्या ’अ‍ॅंग्री यंग मॅन’ या इमेजला जन्म देणारा सिनेमा म्हणजे प्रकाश मेहरांचा ११ मे १९७३ साली प्रदर्शित झालेला
आपण सिनेमाचा इतिहास जतन करण्याबाबत फारच बेफिकीर असतो. सत्तर च्या दशकातील एका सिनेमाबाबात समाज माध्यमात उलट सुलट वाचायला मिळते. त्याची
नव्वदच्या दशकामध्ये पुन्हा एकदा हिंदी चित्रपटातील संगीत सदाबहार बनू लागलं होतं. या काळातील गाणी पुन्हा एकदा मेलडीस होत होती. ‘आशिकी’,